نظارت، کنترل و محدود‌سازی بر‌نامه موشکی جمهوری اسلامی از اهداف راهبردی غرب در کنار موضوعاتی چون کنترل هسته‌ای قرار دارد. در اظهار‌نظر‌های مقامات امریکایی، اروپایی و صهیونیستی، به کرات این نوع هدف‌گذاری در قبال بر‌نامه موشکی ایران ملاحظه می‌شود.

این نوع موضع‌گیری‌ها سؤالات فراوانی را در اذهان کار‌شناسان پدید می‌آورد که مهم‌ترین این سؤالات، چرایی تمرکز غرب بر قدرت موشکی ایران است. اهمیت این سؤال آنگاه بهتر فهم می‌شود که توجه کنیم، اخیراً برخی از مقامات و صاحب‌نظران غربی و خصوصاً امریکایی، بیان داشته‌اند که کنترل بر‌نامه موشکی ایران مهم‌تر از بر‌نامه هسته‌ای ایران است!

برای پاسخ به این سؤال دو گزاره زیر را می‌توان مورد توجه قرار داد:

1- غرب از آن جهت نگران بر‌نامه موشکی ایران است که پیش‌بینی می‌کند در آینده جمهوری اسلامی در پر‌تو همین قدرت موشکی، کشور‌های اروپایی و امریکا را مورد هدف قرار دهد و امنیت آنان را به خطر اندازد.

2- غرب نگران آن است که جمهوری اسلامی در پر‌تو توسعه قدرت موشکی بالا، به یک قدرت باز‌دارندگی نظامی پایدار و اطمینان‌بخش دست یابد و جرئت تهاجم به خود را در پر‌تو همین قدرت موشکی از تمامی دشمنانش سلب نماید.

سؤال اکنون این است که کدام گزاره در مورد نگرانی‌های غرب و خصوصاً امریکا در قبال بر‌نامه موشکی ایران صحیح است. نگارنده بر این اعتقاد است که غرب از بابت گزاره اول هیچ نگرانی ندارد. غربی‌ها به خوبی می‌دانند که ایرانی‌ها بر اساس اعتقادات دینی و مذهبی از یک طرف، به استناد سوابق تاریخی و روحیات ملی از طرف دیگر، به هیچ وجه اهل تجاوز و لشکر‌کشی به دیگر کشور‌ها و راه‌انداختن جنگ با نگاه توسعه‌طلبانه نیستند. بنابر‌این نگرانی غربی‌ها گزاره دوم است و آنان به شدت تلاش می‌کنند شاید بتوانند از دستیابی جمهوری اسلامی به یک قدرت باز‌دارندگی پایدار و اطمینان بخش جلو‌گیری کنند.

البته باید به غربی‌ها گوشزد کرد که در پر‌تو مجاهدت‌های خاموش و کار‌های شبانه‌روزی فرزندان ملت ایران، اکنون جمهوری اسلامی به چنین قدرتی دست‌یافته است و در پر‌تو همین قدرت، تمامی تهدیدات نظامی امریکا و رژیم صهیونیستی علیه ملت ایران غیر‌معتبر شناخته می‌شود. بر این اساس غربی‌ها در تلاشند تا بتوانند شاید زمینه‌های نظارت، کنترل و محدود‌سازی بر‌نامه موشکی ایران را با ابزار تهدید‌ها و تحریم‌ها فراهم سازند و از این رهگذر قدرت باز‌دارندگی نظامی ایران را مخدوش نمایند. کسانی بحث کنترل بر‌نامه موشکی ایران را مطرح می‌سازند که هر از چندی جمهوری اسلامی ایران را به اقدام نظامی تهدید می‌کنند، لکن جرئت عملی‌سازی تهدید خود را ندارند.

 کشور‌هایی که جمهوری اسلامی ایران را یک مانع اساسی و بزرگ بر سر‌راه سلطه‌جویی‌ها و زیاده‌خواهی‌های خود در جهان و می‌بینند، تضعیف قدرت دفاعی ایران را یک ضرورت می‌دانند و در همین راستا بر کنترل بر‌نامه موشکی جمهوری اسلامی تمرکز می‌کنند. این کشور‌ها تصور می‌کنند راه‌ نهایی بر‌داشتن مانع ایران از سر‌راه، یک تهاجم نظامی است و لازمه این تهاجم، کنترل بر‌نامه موشکی جمهوری اسلامی به بهانه‌های گوناگون می‌باشد. آنان اینگونه به موضوع می‌اندیشند که اگر در این مقطع زمانی نتوانند بر‌نامه موشکی ایران را در کنار بر‌نامه هسته‌ای با ابزار فشار تحریم‌ها کنترل و محدود سازند، باید برای همیشه فکر حمله نظامی به ایران را از ذهن خود خارج کرده و جمهوری اسلامی را به عنوان یک قدرت مؤثر نه تنها منطقه‌ای، بلکه یک قدرت تعیین‌کننده جهانی به رسمیت بشناسند.

 برای اینکه صحت گزاره دوم با استدلال مستحکم شود، توجه به نگاه غرب و خصوصاً امریکایی‌ها و صهیونیست‌ها به تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم در فردو، کفایت می‌کند. غرب وقتی به اجبار غنی‌سازی در ایران را به اجمال پذیرفت، تأکید بر آن داشت و دارد که غنی‌سازی در نطنز باشد و در فردو نباید تأسیسات غنی‌سازی باشد. یکی از موارد اختلافی در مذاکرات یک سال گذشته،‌ موضوع فردو از همین منظر بود.

حال سؤال این است که اگر غربی‌ها و امریکایی‌ها،‌ اصل غنی‌سازی و برخورداری ایران از چرخه سوخت هسته‌ای را پذیرفته‌اند،‌ به چه دلیل اصرار دارند که این غنی‌سازی نباید در فردو باشد و ایران باید فقط تأسیسات غنی‌سازی نطنز را نگه دارد و فردو را تعطیل نماید؟ بررسی‌های کارشناسی در این خصوص، نشان می‌دهد که دلیل اصرار امریکایی‌ها و متحدینشان از جمع‌آوری تأسیسات هسته‌ای در فردو و تعطیل کردن آن، آسیب‌ناپذیری این تأسیسات در هر نوع حمله هوایی و موشکی است!

آری آنان در حالی که پای میز مذاکره جدی غنی‌سازی را برای جمهوری اسلامی می‌پذیرند، ‌اما از همین الان به گونه‌ای به این موضوع نگاه می‌کنند که این غنی‌سازی باید در محلی باشد که اگر لازم شد، روزی بتوانند با حملات موشکی و هوایی آن را نابود کنند!

حال که این موضوع روشن است که غربی‌ها همواره فکر تجاوز نظامی به ایران را در سر می‌پرورانند، باید بدانند که جمهوری اسلامی، هرگز بر سر قدرت دفاعی ملت ایران با آنها معامله نخواهد کرد و همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند، توقع کنترل و محدود‌سازی برنامه موشکی ایران، یک توقع احمقانه و ابلهانه است.